Ο Κώστας Πλιάκος δημοσιεύει ένα ενδιαφέρον άρθρο-έρευνα στο CNN-Greece για το Ολυμπιακό Χωριό. Ειναι σημαντική και αξιοπρόσεκτη η αναλγησία του Δήμου Αχαρνών από το 2006 που κατοικείται το Ολυμπιακό Χωριό και που κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ενδιαφερθεί για την τύχη του.

Χαρακτηριστική είναι η απάντηση του Δημάρχου Γιάννη Κασσαβού «…αλλά δυστυχώς το δημόσιο ορισμένες φορές δεν λειτουργεί με κατανόηση…», όπως και το σχόλιο του πως «Το Ολυμπιακό χωρίο χρειάζεται μια γερή χρηματοδότηση… επειδή ο Δήμος χρωστάει περίπου 100 εκ. ευρώ». Καλό θα ήταν ο κ. Κασσαβός να ανέλυε και το γιατί χρωστάει και από που προέρχονται τα χρέη.

Η διαχείριση της λειτουργείας των εγκαταστάσεων και του κολυμβητηρίου είναι το φιλέτο που χρόνια ο Δήμος αγωνίζεται να πάρει «..για να λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις για μαζικό αθλητισμό, με ένα μικρό αντίτιμο όπως γίνεται πλέον παντού», όπως λέει ο κ. Κασσαβός, ξεχνώντας να αναφέρει ότι στους δυο αθλητικούς συλλόγους του Ολυμπιακού Χωριού «ΦΟΙΒΟΣ» και «ΑΘΗΝΑ» είναι εγγεγραμένα περίπου 1.200 παιδιά του Δήμου Αχαρνών, κοντινών περιοχών και όμορων Δήμων, ενώ οι αθλητικές εγκαταστάσεις που διαχειρίζονται σήμερα οι κάτοικοι είναι ανοικτές για όλους.

Οι παρατηρήσεις του κ. Νικολόπουλου «Οι κάτοικοι του χωριού πάντως, θα προτιμούσαν να περάσουν οι εγκαταστάσεις στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού γιατί φοβούνται μήπως ο Δήμος τις παραχωρήσει σε ιδιώτες και γίνουν οικονομικά απρόσιτες για τους κατοίκους. Επιπλέον, θεωρούν ότι ο Δήμος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, για να συντηρήσει τις εγκαταστάσεις. Εδώ δεν μπορούν να φροντίσουν τους χώρους πρασίνου θα βρουν λεφτά για τις αθλητικές εγκαταστάσεις;» είναι απόλυτα σωστές.

Στο παρελθόν, όταν ο Δήμος θεωρούσε τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Χωριού «δεδομένες», δήμαρχος διαπραγματεύοταν την υπενοικίασή τους με μεγάλο αθλητικό Σωματείο, με «ανοιχτές» τις εγκαταστάσεις στους κατοίκους και δημότες για μιάμισυ ώρα την ημέρα και εφόσον «δεν συνέτρεχαν» άλλες υποχρεώσεις του Σωματείου.

Το άρθρο

του Κώστα Πλιάκου

Θα μπορούσε να είναι χώρος αναψυχής για χιλιάδες κατοίκους της Αττικής. Αντίθετα, το Ολυμπιακό χωριό σήμερα παρουσιάζει μια εικόνα εγκατάλειψης, η οποία εκτός του ότι δεν τιμά την πολιτεία, είναι αποκαλυπτική για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι 2.500 και πλέον, οικογένειες που ζουν σε αυτό.

Το χωριό ανήκει διοικητικά στο Δήμο Αχαρνών, έναν από τους μεγαλύτερους της χώρας, αλλά η εικόνα που παρουσιάζει μαρτυρά ότι έχουν γίνει ελάχιστα για να ενωθεί ουσιαστικά με τον Δήμο.

Η συζήτηση με τους κατοίκους, ξεχειλίζει παράπονα για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται ο οικισμός τους και με μια απλή βόλτα στους δρόμους και στους κοινόχρηστους χώρους, διαπιστώνεις ότι σε μεγάλο βαθμό τα παράπονα είναι δικαιολογημένα.

«Ήρθαμε με ελπίδες και όνειρα και μας εγκατέλειψαν στη μοίρα μας», θα πει στο CNN Greece ο κ. Βασίλης Περβενάς, κάτοικος του χωριού.

Τι σημαίνει όμως «μας εγκατέλειψαν στη μοίρα μας»;
«Θα πει ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν έγιναν προσπάθειες για να ενωθεί το χωριό με τον Δήμο. Δεν έγινε τίποτα για να αποκτήσουμε και εμείς κάποιες κοινωνικές δομές, ένα ΚΕΠ ή ένα ΚΑΠΗ ή ένα κέντρο νεότητας», θα μας πει ο κ. Τάσος Νικολόπουλος πρόεδρος του Συλλόγου Κατοίκων Ολυμπιακού Χωριού, τον οποίο συναντήσαμε στο «Στέκι του Συλλόγου», μια πρωτοβουλία των ίδιων των κατοίκων για να έχουν ένα σημείο όπου μπορούν να συναντηθούν, να πιούν ένα καφέ και να περάσουν ευχάριστα κάποιες ώρες της ημέρας. Ο ελεύθερος χρόνος δεν λείπει, καθώς με μετριοπαθείς εκτιμήσεις του Συλλόγου, το 50% των κατοίκων είναι συνταξιούχοι και άνεργοι.

Η έλλειψη κοινωνικών δομών και καταστημάτων, σε συνδυασμό με την αραιή συγκοινωνία καθιστούν τη ζωή πολύ δύσκολη για τους νέους και τους ηλικιωμένους μας λέει ο κ. Νικολόπουλος.

«Δεν έχουν πως να περάσουν τον χρόνο τους. Και αν τα νέα παιδιά αποφασίσουν να βγουν έξω για να διασκεδάσουν, είναι υποχρεωμένα να γυρίσουν με το τελευταίο λεωφορείο, γιατί λεφτά για ταξί δεν υπάρχουν.

Ο Δήμαρχος Αχαρνών κ. Γιάννης Κασσαβός, όταν του θέσαμε το θέμα παραδέχθηκε ότι το χωριό έχει μείνει στην τύχη του, ωστόσο για την έλλειψη δομών έδειξε και προς την Περιφέρεια, λέγοντας ότι «έχουμε ζητήσει ΚΕΠ ή ΚΑΠΗ προκειμένου να το δώσουμε στο χωριό ως κοινωνική δομή αλλά δυστυχώς το δημόσιο ορισμένες φορές δεν λειτουργεί με κατανόηση…»

Πέντε μόλις καταστήματα για 10.000 ανθρώπους

Από τα 29 καταστήματα που ξεκίνησαν να δουλεύουν όταν παραδόθηκε το χωριό ώστε να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι, έχουν μείνει ανοιχτά μόλις πέντε. Κάποιος που δεν μπορεί να μετακινηθεί εύκολα δηλαδή, είναι αποκλεισμένος.

Να σημειωθεί για τα καταστήματα, ότι τα ενοίκια που ζητούσε ο ΟΕΚ αρχικά ήταν πολύ υψηλά. Σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνούσαν και τις 10.000 ευρώ. Σε μια εργατική συνοικία όμως, όπως ήταν το χωριό, ήταν αδύνατο τα μαγαζιά να έχουν έσοδα που θα μπορούσαν να καλύψουν τέτοια κόστη. Έτσι μετά από ένα εξάμηνο, άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και κάποιες περιπτώσεις βρίσκονται ακόμη στα δικαστήρια για τα οφειλόμενα ενοίκια.
Αυτά ωστόσο είναι προβλήματα που αν δεν ζήσεις στο χωριό δεν μπορείς να τα ξέρεις. Ως επισκέπτης όμως αρκεί μια βόλτα για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν και στο χωριό ζουν τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι, οι δρόμοι είναι σχεδόν άδειοι, η κίνηση είναι ελάχιστη οι κοινόχρηστοι χώροι παρατημένοι και το λεωφορείο περνά πολύ αραιά.

Εγκατάλειψη και λεηλασίες

Το χωριό χωρίζεται κάθετα στα δύο, από έναν χώρο πρασίνου, στον οποίο βρίσκονται τα ολυμπιακά μνημεία, και τα ερείπια του αρχαίου υδραγωγείου.

Η «πράσινη ζώνη» όπως αποκαλείται, είναι εγκαταλελειμμένη και λεηλατημένη. Τα δέντρα δεν ποτίζονται, το σύστημα αυτόματου ποτίσματος έχει καταστραφεί, τα σιντριβάνια και τα ολυμπιακά μνημεία είναι βανδαλισμένα, και έχουν γίνει λεηλασίες. Τα σίδερα από τα σκέπαστρα του υδραγωγείου έχουν ξηλωθεί όπως επίσης καλώδια αλλά και σχάρες φρεατίων. Με λίγα λόγια ότι είναι σιδερένιο και μπορεί να πουληθεί για σκραπ, είναι υποψήφιο για ξήλωμα.

Πριν από λίγο καιρό όπως μας λέει ο κ. Νικολόπουλος «κάποιοι μπήκαν σε ένα δημοτικό σχολείο και ξήλωσαν όλα τα καλώδια».
Στην κεντρική πλατεία της πράσινης ζώνης όπου βρίσκονται οι μαρμάρινες στήλες των ολυμπιονικών, οι σχάρες από τα φρεάτια έχουν εξαφανιστεί και κάποιοι θεώρησαν σκόπιμο να ξηλώσουν τα μάρμαρα από το μνημείο για να κλείσουν τις τρύπες.

Αποτέλεσμα; Μια εικόνα τραγική, η οποία συμπληρώνεται από το εγκαταλελειμμένο συγκρότημα κτιρίων εμβαδού 22.000 τετραγωνικών μέτρων που βρίσκεται στην τρίτη είσοδο του χωριού και που πρωταγωνίστησε μαζί με άλλα ακίνητα στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Το κτίριο είχε περάσει στην κυριότητα της Μονής ως αντάλλαγμα για εκτάσεις που η ίδια «παραχώρησε» στο Δημόσιο και η οποία στη συνέχεια το πούλησε σε κυπριακή εταιρία έναντι 41 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτό το κτίριο σήμερα μένει άδειο, έχοντας υποστεί βανδαλισμούς και λεηλασίες. Το αν το δημόσιο σκοπεύει να διεκδικήσει κάποια στιγμή το ακίνητο παραμένει άγνωστο.
«Το Ολυμπιακό χωρίο χρειάζεται μια γερή χρηματοδότηση» παραδέχεται ο κ. Κασσαβός τονίζοντας ότι είναι πολύ δύσκολη η οικονομική κατάσταση του Δήμου, ο οποίος χρωστάει περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ.

Η εικόνα της εγκατάλειψης ολοκληρώνεται με τις αθλητικές εγκαταστάσεις. Το γήπεδο με το στίβο μόλις πριν μερικούς μήνες καθαρίστηκε από τα αγριόχορτα, ενώ το κολυμβητήριο ολυμπιακών διαστάσεων έχει μετατραπεί σε βάλτο.

Ίσως όμως η περιπέτεια των αθλητικών εγκαταστάσεων, σύντομα λάβει τέλος και το κολυμβητήριο ανοίξει υπό τη διαχείριση του Δήμου Αχαρνών. Πριν από δέκα μήνες, ο Δήμος ήρθε σε συμφωνία με τον ΟΑΕΔ στον οποίο ανήκουν οι αθλητικές εγκαταστάσεις για χρησιδάνειο, η οποία πήρε και την έγκριση του τότε υπουργού εργασίας του κ. Βρούτση.
Από τότε μεσολάβησαν δύο εκλογές, άλλαξε η διοίκηση του ΟΑΕΔ και ο Δήμος ακόμη περιμένει να πάρει την χρήση των εγκαταστάσεων, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις όπως μας λέει ο κ. Κασσαβός.

Οι κάτοικοι του χωριού πάντως, μας λέει ο κ. Νικολόπουλος, θα προτιμούσαν να περάσουν οι εγκαταστάσεις στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού γιατί φοβούνται μήπως ο Δήμος τις παραχωρήσει σε ιδιώτες και γίνουν οικονομικά απρόσιτες για τους κατοίκους. Επιπλέον, θεωρούν ότι ο Δήμος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, για να συντηρήσει τις εγκαταστάσεις. «Εδώ δεν μπορούν να φροντίσουν τους χώρους πρασίνου θα βρουν λεφτά για τις αθλητικές εγκαταστάσεις;» καταλήγει ο κ. Νικολόπουλος.

Όπως μας είπε όμως ο κ. Κασσαβός, ο Δήμος έχει κάνει την σχετική μελέτη για ενεργειακή αυτονομία των χώρων ενώ το χωριό διαθέτει νερό από γεωτρήσεις. «Με αυτό το τρόπο θα ελαχιστοποιηθούν τα κόστη και στην πρόθεση της δημοτικής αρχής είναι να λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις για μαζικό αθλητισμό, με ένα μικρό αντίτιμο όπως γίνεται πλέον παντού» καταλήγει ο κ. Κασσαβός.