Είναι απίστευτο το τι μπορεί να μάθει κανείς από τα social!
Μια καινούργια έκπληξη καθημερινά από αυτούς που ψάχνουν να αυτοπραγματωθούν και να ικανοποιήσουν την επιθυμία για διάκριση και δημοσιότητα υποχωρώντας από τις αξίες τους, διαγράφοντας τις κόκκινες γραμμές τους, με μοναδικό στόχο την παραμονή τους στο προσκήνιο και τη διακριτή θέση.

Σε αυτόν τον κάθιδρο αγώνα δρόμου επιβίωσης στο προσκήνιο του τόπου που δεν υπάρχει μέτρο, η αλαζονεία, η προσωπική προβολή και η πολιτική ωραιοπάθεια δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για τη σύνθεση ιδεών, απόψεων και ευφυολογημάτων που αλόγιστα καταγράφονται στα social.

Το χιούμορ γίνεται τραγελαφικό και προπύργιο της κωλοτούμπας. Τα νοήματα των ευφυολογημάτων που απευθύνονται στην ελίτ είναι δυσνόητα και ακαταλαβίστικα στους θνητούς πολίτες που δύσκολα επίσης αντιλαμβάνονται το μέγεθος των έργων που εξαγγέλλονται. Και προκειμένου οι θνητοί πολίτες να καταλάβουν, οι πεφωτισμένοι αναλαμβάνουν ακόμα και αυτόν τον ποταπό ρόλο του εκπροσώπου του τύπου.

Δυστυχώς όμως αυτά δεν αρκούν. Οι θνητοί πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να ασκούν μεμονωμένη κριτική. Ότι πρέπει να μεταφέρουν τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, τις καταγγελίες τους μέσω των εκπροσώπων τους στο Μεγάλο Χωνευτήρι μπας και τις προλάβουν λες και δεν υπάρχει η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Οι θνητοί μελλοθάνατοι πρέπει να ευθυγραμμιστούν.

Ομερτά: «‘Όποιος δεν ακούει, δεν μιλάει και δεν βλέπει, ζει εκατό χρόνια».
Η παράφραση ελεύθερη για τους αναγνώστες.

Νάσος Βαλαβάνης