Του Ευθύμη Λεκάκη
Νομικού LL M. International Law,
Οικονομολόγου (μέλους Ο.Ε.Ε.),
Ιστορικού Ερευνητή
[ Η ομιλία του Ευθύμη Λεκάκη στο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακού Ελληνισμού που διοργανώθηκε στις 4 και 5 Νοέμβρη 2023 από το Σύλλογο Ποντίων Χανίων Παναγία Σουμελά, υπό την αιγίδα του Δήμου Χανίων, της Περιφέρειας Κρήτης και της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου. ]
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Σύμφωνα με αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, στον Πόντο, πριν από την ελληνική εποίκιση, κατοικούσαν διάφοροι γηγενείς πληθυσμοί. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Κόλχοι ή Λαζοί (ανατολικά της Τραπεζούντας) που εκχριστιανίστηκαν κατά τη βυζαντινή περίοδο και εξισλαμίστηκαν κατά την τουρκοκρατία. Άλλοι ντόπιοι λαοί ήταν οι Λευκόσυροι (προς την Καππαδικία), οι Χαλδαίοι (στη Χαλδία), οι Χάλυβες, οι Μοσσύνοικοι (μεταξύ Κερασούντας και Τρίπολης), οι Δρίλες, οι Μάκρωνες, οι Κερκύτες. Οι Ταόχοι, οι Φασιανοί (γύρω από τον Φάση ποταμό), οι Παφλαγόνες, Τιβαρηνοί κ.α. Οι ντόπιοι αυτοί λαοί ποτέ δε μπόρεσαν να ενωθούν. Κρατήθηκαν σαν ξεχωριστές πληθυσμιακές ομάδες με τη δική τους γλώσσα και την ξεχωριστή τους θρησκεία.
Συνέχεια